Vanuit Bariloche vliegen we, op tijd, binnen 2 uur naar El Calafate dat een stuk zuidelijker ligt in Argentie. We merken meteen dat de temperatuur wat lager ligt en dat het flink waait. We kunnen snel een transfer regelen en die brengt ons naar het hotel Terraza Coirones Hotel Boutique. Het landschap is totaal veranderd. De groene (oer)bossen is vervangen door leegte. Aan de linkerkant kijken we alleen maar uit over kaal landschap (met veel plastic-afval, later gaan we snappen hoe dit komt) en krijg je een indruk van de leegte van Patagonië. Aan de rechterkant een groot (te) helderblauw meer; El Lago Argentino. Het hotel ligt aan dit meer, maar ver van het stadje om naar toe te lopen.

We regelen als 1ste de excursie voor de volgende dag. Die gaat naar Perito Moreno, daarvoor zijn we speciaal hier naar toe gekomen. Als 2de regelen we de was en als 3de het avondeten.

De was leggen we klaar en de volgende avond zal deze gereed zijn (fijn schone kleren). Voor het avondeten blijven we in het hotel, omdat de stad te ver lopen is en kiezen Frans en ik hetzelfde. We moeten vooraf al opgeven wat we willen eten.Van restaurantje spelen hebben ze hier nog geen kaas gegeten. Op het afgesproken tijdstip kunnen we nog niet aan tafel want het eten is nog niet gereed. Als ze zover zijn wordt het meteen opgediend, zonder een drankje vooraf. Ik vind het een beetje tegenvallen (veel te vet en overgaar)en bij Frans valt het wel mee. Waarom deze verklaring: 's nachts moet ik behoorlijk overgeven (duidelijk van het eten) en raak ook nog aan de diarree.

Vandaag staat de Perito Moreno op het programma. De Perito Moreno is het 3 na grootste ijsvlakte ter wereld, vooraf gegaan door Antarctica en Groenland. 4 km breed, 32 km lang en de voorwand is 50 meter hoog.
We worden opgehaald door een transferbusje en gaan dan verder met een touringcar op pad. Onderweg komt nog een vloedgolf lamsbout, die nog net in een plastic zak terug komt. Gelukkig hadden we daarvoor een sterke Cool Guys tas meegenomen.

We maken een boottocht (met toilet want die heb ik nodig) langs de gletsjerwand en daar komen, met donderend geweld, regelmatig stukken ijs naar beneden.

We rijden een stukje verder om a la de balustrades in de Beekse Bergen dicht bij de gletsjer te komen. Hier blijven we meerdere uren. Ik zoek af en toe een plekje om wat langer te blijven zitten (dat gaat beter) en Frans loopt wat meer op en neer om vanaf verschillende punten foto's te maken. We hebben vele foto's gemaakt. Na een aantal uur gaan we met de bus weer terug en we laten ons bij ons hotel afzetten, terwijl we wel een site-seeing krijgen door een heel vreemd stadje. Soms wat huizen in aanbouw, soms vervallen huizen, soms lege vlaktes en de startbaan van het vliegveld doet nu dienst als weg.

In het hotel knap ik steeds verder op en hoop dat het bij deze ene dag is gebleven. Veel gegeten en gedronken heb ik niet, maar uiteindelijk zijn er een paar droge crackers in gegaan.

Vanavond komen ze de auto al brengen, zodat we dan nog even naar dit vreemde stadje kunnen gaan. Tenminste dat is de bedoeling. Uiteindelijk gaan we met de taxi, op kosten van Hertz, de auto zelf halen in de stad. Maar dan zijn we daar ook meteen.