Woensdag 20/1/2010 - Vrijdag 22/1/2010

Vandaag verlaten we Pucon en trekken verder naar het zuiden, naar Puerto Varas. De asfalt-lobby heeft ook hier zijn werk gedaan. Op de kaart aangegeven grindpaden hebben inmiddels een asfaltlaag gekregen. Dat schiet lekker op ...... Ze rijden hier overigens lekker door. Op de secundaire wegen is 120km/h heel normaal, alleen op de snelweg komen de Chilenen niet boven de 100 uit. We maken een mooie tocht langs leuke dorpjes, zoals Licanray en Panguipulli, die allen op dezelfde wijze zijn opgebouwd. Alles is in blokken verdeeld waarbij er 1 hoofdstraat is met alleen maar winkeltjes en eettentjes. De kleine parkjes dienen als ontmoetingsplek. Alles en iedereen gaat kris-kras door elkaar, of je nu te voet of met de auto bent, en nergens (zover wij gezien hebben) gaat het mis.

Onderweg komen we nog langs mooie meren en hebben uitzicht op diverse vulkanen, zoals de Osorno en de Calbuco.

Even wanen we ons in Nederland. Een open, vlak landschap, grazige weilanden met rood-en zwartbonte koeien en populieren langs de wegkant. Gelukkig rijzen de bergen weer snel op uit het vlakke land. Doordat het nogal bewolkt is hebben we helaas vandaag geen goed uitzicht op de vulkanen. Via een omweg over een lange grindweg (wordt geasfalteerd) door het National Park Vincente P. Rosales komen we nog bij de waterval van Petrohue aan. De enorme kracht waarmee het water zich tussen de rotsen perst is indrukwekkend.

In Puerto Varas zitten we in hotel Bellavista aan het meer met uitzicht daarover. We nemen onze intrek en gaan dan nog even met de auto op pad. Hier moet ook even aandacht aan geschonken worden; benzine erin voor de volgende dag en lucht in de banden want die lopen langzaam leeg. Daarna gaan we de stad in. Deze is wat minder gezellig als al die andere die we gezien hebben. Ook hier is er weer een muziekfestijn waar we even van gaan meegenieten, onder het genot van en flink glas bier. Daarna gaan we lekker eten in restaurant Mediterráneo, dat op onze restaurant-lijst staat. Op de terugweg naar het hotel is het muziekfestijn nog steeds bezig en we lopen er nog even langs. Het lijkt of we bij een healing van een zingende Jomanda zijn beland. Iedere Chileen staat met zijn arm in de lucht naar boven kijkend hard mee te zingen.

De volgende ochtend gaan we op pad terug naar Argentinië, terug naar Bariloche. Om daar weer te komen moet er een flink eind gereden worden, omdat er nauwelijks grensovergangen zijn. We nemen eerst de snelweg en moeten zo af en toe wat tol betalen en komen dan aan bij het National Park Puyehue. Hier hopen we nog wat te kunnen wandelen, maar moeten er ook rekening mee houden dat we tijdig de grens over komen omdat de auto weer op tijd moet worden ingeleverd. We rijden een stuk het NP in, maar komen geen echte wandel mogelijkheid tegen.

Dan gaan we richting grens. Eerst door die van Chili en dan pas 22 km verder door die van Argentinië. In Chili zijn we zo klaar. Binnen 5 minuten hebben we onze stempels vergaard. Dan een heel stuk rijden, waar je over de pas gaat en dan ben je aan de Argentijnse kant. Hier moet weer een formulier ingevuld worden en dan maar weer stempels gaan verzamelen. De laatste check bij de grens is niet uitgevoerd, gewoon omdat niemand onze koffers komt controleren. Dan niet, rijden we toch gewoon door.....

Inmiddels is het helemaal opgeklaard en hebben we prachtige uitzichten. Tegen zessen zijn we weer bij onze hostel Costas del Nahuel waar een paar dagen geleden zijn vertrokken. Na enig geduld (slomme website) hebben we onze boardingpassen, is de taxi voor de volgende dag gereserveerd en is de auto zonder problemen ingeleverd. Gelukkig maar, want geheel feilloos was de auto niet; langzaam leeg lopende banden (2), soms flinke herrie waarschijnlijk van de schokbrekers en de uitlaat, meer gepiep en gekreun, zeker steenslag maar omdat de auto vies was zag je dat niet.

Voor de volgende dag laten we voor 's morgens nog bikes reserveren om een tochtje te kunnen gaan maken. We moeten dan die avond dat nog wel in orde maken in de shop in de stad. We lopen naar de stad om dit te regelen, geld te pinnen (ra ra met welke pas), biertje te drinken en wat te gaan eten.

Vandaag staan we op tijd op zodat de koffers gepakt kunnen worden, ontbijten en op tijd met de bus naar de locatie waar wekunnen gaan fietsen. We krijgen (nieuwe) helmen en reparatiespullen mee en goede fietsen. We fietsen langs een meer op weg naar een paar watervallen en een uitzichtpunt.

Halverwege de klim naar het uitzichtspunt maak ik mijn fiets vast aan een boom en ga te voet verder. Frans denkt het fietsend wel af te kunnen maar moet toch een groot deel zijn fiets dragen (de afdaling was des te leuker !!). We zijn ruim op tijd terug om de fietsen in te leveren. We nemen de bus terug en komen via een omweg en een kleine wandeling weer bij ons hotel.

Nog een uurtje hebben we om te zonnen (28 c) bij het (te) koude zwembad. We moeten dit bekopen met een aantal verbrande ledematen.
De taxi haalt ons op en brengt ons naar het vliegveld. Op naar het volgende deel van de reis.