Woensdag 13/1/2010 - Vrijdag 15/1/2010

Op woensdag ging het dan echt beginnen. Alles gepakt en bezakt op weg naar Schiphol. Met de winterse omstandigheden viel het mee en de treinen reden. Het 'zoutkaartje' was nog van toepassing. Op Schiphol aangekomen waren we zo van onze bagage af. We mogen eigenlijk ieder 2 stuks meenemen van in totaal 23 kg. Echter bij de binnenlandse vluchten in Argentinië mag je maar 1 stuk van 15 kg hebben, dus daar hebben we op moeten pakken. (Later blijkt dit tot de nodige problemen te leiden.)

Na wat rond dralen en wat puzzels maken zijn we op tijd naar Parijs vertrokken. Daar aangekomen moesten we door naar een andere vertrekhal om op de vlucht naar BA te wachten. Toch even checken of de bagage automatisch ook mee gaat of dat we die toch zelf zouden moeten meesjouwen. Het we hoeven niets te doen. Op Charles de Gaulle kun je nauwelijks iets eten laat staan shoppen om je tijd door te komen.

Uiteindelijk mogen we het vliegtuig in. Inmiddels hebben we al geleerd dat 1 stuks handbagage door velen anders geïnterpreteerd wordt en dat 2 a 3 meer de boventoon voert. Gevolg de bagagebakken in het vliegtuig zijn overval en veel spullen moet onder de stoelen. Inmiddels was het al middernacht voordat we in de lucht zaten. Dan krijg je nog een warme maaltijd en wordt het tijd om te gaan slapen. In wat blokken lukt Monique dat wel, Frans heeft wat gedoezeld, naar een (slechte) film gekeken en naar muziek geluisterd. Na een lange nacht komt BA in zicht. Nog snel een ontbijtje in het vliegtuig en dan zijn we er. We komen plaatselijke tijd rond 9.00 uur aan. Het is dan al ongeveer 30 graden. De warmte komt je al tegemoet, zeker met onze winterse outfit. Geduld bij de douane en dan de koffers halen. Dan staan we echt op Argentijnse bodem.

We starten onze zoektocht naar Peso's. Uiteindelijk een automaat gevonden, maar deze blijkt de pas niet te willen accepteren. Meerdere mensen hebben moeite met pinnen en in de loop van de dag zal het pinnen nog erger worden. Met de andere pas kunnen we gelukkig wel geld pinnen.

We willen graag met het openbaar vervoer naar de stad om dan naar ons hotel te gaan. We kopen uiteindelijk een kaartje naar het centrale busstation in de stad en schatten dan in dat we het laatste stuk wel kunnen lopen. De bustocht duurt ¾ uur en zien ondertussen al wat highlights van de stad. We hebben inmiddels op het vliegveld een plattegrond van BA gekregen en bekijken hoe we moeten lopen. We hebben 1 tas zonder wieltje en die is toch niet zo handig om te tillen. Met wat stapelen en stappen komen we bij onsHotel Plaza Francia (20' gewandeld)

Nadat we in ons hotel zijn aangekomen willen we eerst de boardingpas voor de volgende dag in orde maken en we willen een excursie voor die avond naar een tangoshow regelen. Het regelen van de boardingpas is een heel gedoe en meerdere medewerkers van het hotel moeten er bij aan te pas komen. Inmiddels, na vele pogingen, hebben we door wat we waar moeten invullen en hoe we moeten ontkomen aan de waarschuwingspagina van dingen die je niet mee mag nemen. Het lijkt wel of wij de eerste zijn die hier hun boordingpas laten regelen. Voor de excursie laten we ons door het hotel adviseren en zij maken de boeking. Tussen 20 en 20.30 zullen we opgehaald worden.

Dan wordt het tijd om even de stad te gaan bekijken. We wandelen eerst richting Playa di Mayo om daarna nog in onze wijk Recoletta te gaan kijken. Ondertussen zien we de nodige dingen van de stad en eten nog een broodje. Het grote plein is afgezet voor verkeer, waarom weten we niet, maar het is wel wat rustiger zo. De dwaze moeders lopen weer hun stille rondje en we krijgen een lintje van ze omdat we een kleine donatie doen.

Op de terugweg gaan we op een terrasje zitten om onze dorst te lessen met een biertje. We hebben onderweg al een fles fris op, maar het is zinderend heet in de stad in de zon. In de schaduw is het wel te doen. We lopen nog door Recoletta, naar de begraafplaats. Uiteraard willen we dan ook maar even naar Eva Perron, maar die kunnen we zo snel niet vinden. Inmiddels gaat de begraafplaats sluiten. Mogelijk gaan we nog wel kijken, omdat het heel dicht bij ons hotel is.

Dan gaan we even rusten en vooral lekker douchen voordat we naar de tangoshow gaan. Het is dinershow met een soort cabaret. We eten lekker en de tangoshow duurt een uurtje. Van de teksten snappen we niets, maar het dansen en de muziek zijn leuk en of het echt de tango is, zullen we niet weten maar voor ons lijkt het er wel op.

We komen er achter dat we echt even goed de wisselkoersen moeten weten, want zo lijkt het niet goed te gaan als we de rekening zien. Dit blijkt de volgende dag, als we de koersen hebben, toch wel redelijk te kloppen.

Dan gaan we moe maar voldaan slapen. De volgende dag vliegen we door naar Bariloche.

Omdat we 's morgens nog tijd hebben voor vertrek lopen we even terug naar Eva Peron. Nu kunnen we erin en zien op de plattegrond waar ze ligt. Snel hebben we het gevonden, tussen alle kleine gangetjes door. Op de terugweg maakt Frans nog een paar foto's van de dikke rubberboom (50 meter in omtrek) en gaan dan alles inpakken.